Największym marzeniem mieszkańców, uczniów i nauczycieli była budowa szkoły w Nowej Wsi, ponieważ warunki lokalowe były bardzo złe: drewniany budynek ogrzewany piecami węglowymi, sanitariaty na zewnątrz, brak wody w budynku, przechodni pokój nauczycielski o powierzchni 9m2 – wszystko to przypominało XIX, a nie XXI wiek Była już bardzo bliska celu. W 1992 roku zapadła decyzja o budowie budynku szkoły, zakupiono część materiałów, powołano Społeczny Komitet Budowy Szkoły, zlecono wykonanie planów i ... marzenia prysły jak bańka mydlana, ponieważ Rada Gminy wycofała się z inwestycji. Dopiero jesienią 1999 roku nowa już Rada Gminy Sokołów Podlaski zadecydowała o rozbudowie szkoły, a wiosną 2000 zlecono opracowanie stosownej dokumentacji.

We wrześniu 2000 roku otrzymaliśmy zatwierdzone plany rozbudowy szkoły oraz informację o przeznaczonej w bieżącym roku kwocie pieniędzy z budżetu gminy. Według planów do istniejącej szkoły zostanie dobudowany nowy budynek, w którym zaplanowano przede wszystkim sanitariaty, szatnię, dwie sale lekcyjne, pokój nauczycielski, sekretariat i kotłownię olejową. Stary budynek zostanie wyremontowany i ocieplony. Całość będzie ogrzewana ze wspólnej kotłowni. Obydwa budynki połączy wspólny korytarz. Nie jest to dużo, ale dla nas, pracujących w spartańskich warunkach, jest to uwieńczenie marzeń.

W tym czasie nastąpiła również zmiana w zarządzie Komitetu Rodzicielskiego, przewodniczącą została Marzena Onyśk, zastępcą Danuta Komosa, skarbnikiem Agnieszka Gryglas a sekretarzem Małgorzata Frankowska. Był to bardzo prężny i zorganizowany Komitet Rodzicielski i w znacznym stopniu przyczynił się do rozbudowy szkoły, organizował imprezy charytatywne: bale sylwestrowe, pikniki i Majówki. Była to wspaniała zabawa przynosząca jednocześnie spore korzyści finansowe.

We wrześniu 2000 roku reaktywowano również działalność Społecznego Komitetu Budowy Szkoły, który miał za zadanie wspomaganie rozbudowy (ponieważ bez udziału społeczeństwa żadne inwestycje nie są realizowane). I tu znalazły się bardzo zaangażowane osoby, które nie szczędziły czasu i energii, często wykorzystując nawet kontakty osobiste. Należeli do nich: przewodniczący Sławomir Ruciński, zastępca Zygmunt Bolesta oraz Sławomir Gryglas, Mirosław Grabowski, Jadwiga Czarnocka.

Inwestycja nie rozpoczęłaby się chyba bez pomocy miejscowych radnych: Pani Anny Motel, Pana Waldemara Rusaka, a w kolejnej kadencji Pana Sławomira Rucińskiego.

W pierwszym roku zwróciliśmy się z listem otwartym do Zarządu Gminy i prace się rozpoczęły. Mieszkańcy przygotowali plac pod budowę, geodeta wytyczył grunt pod fundamenty i nasze największe marzenie zaczęło nabierać realnych kształtów. Jesienią z ziemi wyłoniły się fundamenty i tak zostało do następnego roku. Prace przy fundamentach wykonali nieodpłatnie sami mieszkańcy – każda rodzina z Nowej Wsi zobowiązała się przepracować w pierwszym roku 3 „dniówki”, w drugim roku było to już 5 „dniówek”. Mieszkańcy Bud Kupientyńskich i Wólki Miedzyńskiej pomagali również - rodzice naszych uczniów przepracowali po jednym dniu rocznie.

Wszyscy pracowali bardzo chętnie, kto nie mógł pracować osobiście, wynajmował pracownika na własny koszt. Pracował nawet 80-letni mieszkaniec wsi Pan Franciszek Barbachowski. Wszelkie prace wykonano ręcznie – było ciężko, ale bardzo wesoło. Wkład pracy mieszkańców wyceniono na około 18.000 zł.

 

Mieszkańcy wsi przy kopaniu fundamentów

 

Szalunki przygotowane,
tę czynność również wykonali mieszkańcy

Zalewanie fundamentów.
Było ciężko, ale wesoło.

 

Franciszek Barbachowski,
80-letni mieszkaniec wsi, przy pracy

W drugim roku Gmina przekazała 35.000 zł, Komitet Rodzicielski – około 10.000 zł (dochód z balu sylwestrowego, „Majówki” i dwóch pikników).

 

Materiały budowlane zostały przywiezione...

... budowę czas rozpocząć. „Majster” kładzie pierwsze cegły.

Mury rosły szybko,
ku wielkiej radości całego społeczeństwa.

 

W roku 2001 powstał budynek w stanie surowym, łącznie z dachem. Wkład pracy mieszkańców (oprócz darowizny Komitetu Rodzicielskiego) oszacowano na około 23.600 zł.

 

Listopad 2001.
W tym roku prace budowlane zostały zakończone.
 

Wiosną 2002 roku na wspólnym zebraniu Komitetów: Rodzicielskiego i Budowy znowu postanowiliśmy szukać pieniędzy we własnym zakresie, gdyż Gmina przeznaczyła na naszą inwestycję tylko 25.000 zł (nasza gmina jest gminą biedną, której dochody to wpływy z podatków rolnych). Niestety nasze starania nie przyniosły rezultatów, firmy sokołowskie odmówiły pomocy tłumacząc się trudną sytuacją finansową. Ze środków samorządowych zostały wstawione plastikowe okna oraz wykonana instalacja elektryczna, telefoniczna i odgromowa. Mieszkańcy we własnym zakresie dokonali obróbek tynkarskich otworów okiennych, tzw. glifów, gdyż konieczne było zabezpieczenie okien przed zimą.
Rok 2003 rozpoczęliśmy od zorganizowania, wspólnie z Komitetem Rodzicielskim, Balu Sylwestrowego, z którego dochód przeznaczono na rozbudowę. W tym roku nawet uczniowie włączyli się w proces pozyskiwania pieniędzy. Przygotowali na zajęciach świetlicy socjoterapeutycznej pod opieką Pani Barbary Pogorzelskiej „Kolędnicę”, z którą chodzili do mieszkańców wsi. „Zarobione” pieniądze przekazali na rzecz szkoły - było ich 700 zł, ale w naszej sytuacji liczy się każda złotówka. W tym roku, dzięki Komitetowi Rodzicielskiemu zarobiono około 9,000zł. Z pieniędzy pozyskanych przez Wójta gminy Sokołów Podlaski wykonano instalację wodno-kanalizacyjną oraz centralnego ogrzewania w nowym i starym budynku. Za pieniądze społeczne położono tynki wewnętrzne. Wykonano też kapitalny remont dwóch sal lekcyjnych w starym budynku. Roboty niefachowe również wykonali mieszkańcy. Jesienią tego roku zostały zrobione łazienki z prawdziwego zdarzenia.